کاروان

عظمت اندوه

وقتی خاک را به سرشان

و بیل را به خاک میزدند

تا دستی جدا را

به ریشه ی پاها

پیوند زنند

 

تنها کسی که

گریه و اندوه را

با دستان مهربان خاکی اش

از چهره ام زدود

 نام دیارمان بود

که با خاک پاک

برابر میشود آسمانش !

 

 

+   کبرا پورپیغمبر ( آذر ) ; ۱۱:٤۸ ‎ب.ظ ; ۱۳٩۱/٥/٢٢

design by macromediax ; Powered by PersianBlog.ir